“
Derslerden, ödevlerden bunalan,birbiriyle yarışmaktan usanan sevgili öğrencilerime…”

On dakikalık dinlenme,
Size yeter artar deme.
Daha bitmeden tekerleme
Zil çaldı,öğretmenim..

Diyeceksin ders matematik,
Olmalıymışız her an dakik,
Problemler de karizmatik,
Kafam karıştı, öğretmenim…

Havuzları dolduranlar boşaltsın,
Ters işlemin Allah canını alsın!
Hızları da sürücüler hesaplasın,
Çişim geldi,öğretmenim.

Bahçede ötüşür kuşlar,
Kırlarda kelebekler,arılar
Ne yüklem sorar,ne özne arar,
Kim çıkardı bunları,öğretmenim..

Bize Keloğlan masalı anlat,
Bir de Hoca fıkrası patlat,
İstemiyoruz asık surat,
Güldür bizi, öğretmenim…

Akşam babam gazete okur,
Anneminki hep dedikodudur.
Bana derler: “Derse otur! ”
Bitmez ödevler,öğretmenim…

Çelik-çomak, bez bebeğiniz,
Sokaktı, bahçeydi yeriniz,
Yoktu ne tost ne de testiniz,
Çocukluk sizinki,öğretmenim…

Param çok, oyuncaklarım var,
Ama bir odacık bana dar,
Tehlike dolu sokaklar,
Bizimkisi hapislik öğretmenim…

Aykar Veli
Denizli, 16.03.2006