YİRMİ YİRMİ

Hani Denizli yılı olacaktın
Bolluk, bereket sunacaktın
Caddeleri, alanları
Gördüğümüz her yeri
Donatmıştık yirmi yirmi.

Şimdi ne umduk, ne bulduk
Geçen yılları arar olduk.

Depremlere, sellere
Alışmıştık biz
Şehitlere yanardı yüreğimiz
Zam zum, enflasyon canavarı.
Ne acılara dayanmıştı
Bu toprakların yanık bağrı.

Kimimiz aç, kimimiz toktu
Hesapta hiç korona yoktu.

Bir hastalık türemiş Çin’den
Dünya’yı sarıvermiş birden
Derken Korona geldi çattı
Bizde şafak şimdi attı.

Takke düştü, kel göründü
Korona demek ölümdü.

Maske, mesafe, temizlik
Adımız gibi ezberledik
Hacı, hoca, âlim, bilgin
Eremedi sırrına bu derdin.

Gariban işsiz, durdu çarşı
El kapılarından beklenir aşı.

Yağmaz yağmur, yağmaz kar
Çekildi göller, kurudu çaylar
Veli’m uzatma bitmez senin sözün
Pencereden, balkondan baka baka
Kararmış iki gözün.

Sana başka ne diyem yirmi yirmi
Git başımızdan gayri!
Bir daha gelme e mi?
30.12.2020