Sensizlik;yüreğime soğuk bir kış esintisi gibi çarpıyor
Gözlerim doluyor ama bu sefer kararlıyım ağlamamakta
Ağladıkça her seferinde daha da azalıyor kalbimdeki yerin
Sen olmasan bile soğuk hayalin hep benimle bilrim
Benim için atmayan kalbi,bana bakarken başkalarının gözlerinde boğulan bir hayalet bu
Bu durum ne kadar mutlu ederse bir aşık adamı o kadar mutluyum işte
Senden umutlu olduğum kadarıyla
Umutsuzum artık kalbimden
Bilirim dönmez artık girdiği cehennemden


Hani demiştin ya ilk buluşmamızda
Sıcacık havada soğuk tavırlarını çarptırırken bana
Kalbin atmıyor diye!
Evet doğru atmıyor artık bu vakitten sonra
Çünkü o an anlamıştım hazırlıklı bir yolcu olduğunu
O an anladım beni kalbinden sürgün eyleyeceğini
Ve o an farkına vardım yalan sevginin

Şu an anlıyorum ki bi çare üzülmek
Gidenin arkasından hangi deva iyi gelirse
Tez sürün yaramada iyileşsin iyice
Bu satırları belki okursun umuduyla yazıyorum
Bu sert,soğuk cumartesi akşamında
Sol yanımda hayalin,sağ yanımda ise bir umut gölü
Hemen gidip boğmalıyım tüm aşkımı,nefretimi ve umudumu!
Kalmasın içimde senin aşkının tek bir izi!