İstemesek de yaşam patinaj hakkını kullanıyor
bir şarampolden intihar manzarasını seyrederken

Karanlığa doğru atlayıp da
sonradan kimliği belirsiz bir beyazın içine düşmek
sanıyor muyuz ki burnumuz bile kanamadı
bazen beyazdır düşlerimizde iç kanamayı yaşatan
yapacak bir şey yoksa eğer
emir de öyle der :
iç bu kanamayı

işte yine terkedilmiş bir alfabe mezarlığında
4. dereceden harflerimi ziyaretimde
bir dolu harf, öyle ölü gibi üst üste, yan yana, sırıtarak
tam giderken bir ses siyahın yırtık zarından çıkar gibi
"heüü"


Anlamsızlığı kayganlaştıran bir tebessümün üzerinden atlamak
ucuza bir boşluk satın alıp
gülümseyerek bırakmalı
yirmilik diş hatıralarımızı
bir sevgili adayının karşısında
nasıl da masumca soytarılaştığımızı
sırf reklam olsun diye uykularımıza

yani ansızın bir kopukluk
yamukkenar masada
beş kadehin arasında
işte hansel, gretel, peter pan, pinokyo, kül kedisi
hepsi zil zurna - bol alkollü bir masaldan düşmüş
Ve bir kaç da şiir yazıcısı
anı donduran bir büyünün içinden çıkan cikletle balon yapmak
masanın ortasında katlanmış bir kağıt
yine bir dejavu çukurunun içinde açan tebessüm çiçeği:
"heüüü"...
Meali lacivert bir dudağın gizinde...

Oktay Coşar