demek gidiyorsun...gençliğimi tren raylarına sererek;
söyle!!!
sığdırabildinmi anıları paslı vagonlara?
el sallıyor şimdi, o hiç bırkamam dediğin ellerin.
ellerinin o sıcaklığı , beni yalnızlığa terkedeceğin cehennemin habercisimiydi söyle....
gittt!!!’
katar katar acılar bırak yüreğime.
şimdi ben....odama sinmiş kokunu solumazsam,
sen... yanağına kondurduğum buseyi yok sayabiliyorsan ,
ardına bakma
duman duman tren çığlıklarıyla git içimden....
geçtiğin garlarda dağıt her bir anıyı,
dagıt ki.....
varacağın yerde ,
o tutacacağın ele değmesin ellerinde kalan ellerimin izi,
hatta düşsün gözlerinden gözlerim,
benim sana baktığım bakışlarla bakma onada.
bırak!!!
ne kalsın adım aklında , ne de tanıdın say beni!
herhangi biri olayım senin için.
sen...
kimbilir daha kaç yürekten geçeceksin,
kaç el daha değecek ellerine,
kimbilir kaç göze daha bakacaksın yalancı gözlerinle..
daha kaç tren çığlığında , kaç istasyon duraklarında,
günahını alacaksın ellerin...
kimbilir..kimbilir belki de sonun olacak bu gitmelerden biri,
kimbilir hangi tren seferinde,
hangi raylarda...
bil ki !!!
elden düşen ele yar olmaz...
unutma ki!
aldığın ah yanına kar kalmaz....
çok ayrılıklar gördüm senden evveli;
bu yürek bundandır deli...
ne oldum değil; ne olacağım demeli...
çok gördüm rüzgar ekip fırtına biçeni.
gittt.. sende gitt,
olsun....olsun buda ayrılık treni
farzet buda deliyüreğime son ayrılık seferi...
gitte gör.....yar sandığın vefasız elleri...

(13.01.2012)