Ah ciğerim...
Bir ömrü sığdıramadıklarımızın ardından
yanarak donmayı öğrendik ölesiye..
acılarımızıın vatanından buz sarkıyor geceye
vakitsiz sevdaların durağında yitirdik
rengi çalınmış hayallerimizi...
tek derdimiz tutunmaktı yeniden
kavgaya
sevdaya
ve de insana...
bizi kahpelerin fakları tuttu yâr yanımızdan
kavrulduk/savrulduk
iki ayrı cesediz soluk alan
iki ayrı uçta bezgin ruhlarız şimdi
umutlar zayi...

Ah ciğerim...
Bilir misin biz yâri yavan ekmeğimize katık ettik
hasreti kaçak tütün/yaktı genzimizi
ne basabildik bağrımıza
ne doya doya çekebildik dağ kokusunu...
ne varabildik gecesine ay olup
ne dönebildik yaklaştıkça ırayan yolundan...
bizi it sürelerinin amansız pusuları kopardı
parçalandık/dağıldık
göğsümüze sığmayan/oldu kan revan

Ah ciğerim...
Murdar ettiler gözümüzün ferini
mil çekip kaçmak istiyorum ardıma bakmadan
nehrim yatağını değiştirmiş
kuruyorum ölesiye
kanıyorum ölesiye
o ki yüreğinin kovuğundan sürmüş beni
o ki parçalatmış kurda kuşa hayalimi
bırak ciğerim...
tutma ellerimi...
ellerim soğuk çelik
ellerim keskin bıçak
nasılsa ölüyorum
bırak!...


Ah ciğerim...
İçimin iplik küpeli haylaz kızını büyüttüler
beni yüreğimin harında üşüttüler...
dilimden mavinin ezgisini düşürdüler
düşürdüler ha düşürdüler!...
türküler kirlendi ciğerim
dilim kirlendi!
ne kaldı geriye ömrümün ölünesi hikayesinden
gebere gebere soluk alan ben
kanadıkça azaran arsız yaramdan başka

Ah ciğerim...
Bana kirlenmemiş düşlerimi geri verebilir misin?
’yarınlar güzel olacak’ diyebilir misin yeniden
pazara düşmüş aşkların laçka namusunu temizleyebilir misin?
el değmemiş sevdamın bekaretini aklayabilir misin?
Söyle!
Susma ciğerim susma!
Söyle!

Ah ciğerim...
Şimdi boğazıma kadar battığım kederi kim sarar?
lekesiz sözcüklerimi kim düşer ak sayfalara?
hangi alaz pusatsız düşlerimi yakar
devrildi dağ bildiğim...
kavgada yoldaş bildiğim...

Kalk ciğerim!
sürükle şarapnel saplı bedenimi
Deylemi’ye...
aklarsa bizi ancak
reyhan kokulu dağlarımız aklar...