Uykularımı çalar suskunluğun
Bıçakla kesmişcesine acıtır canımı
İki damla gelir de gözlerimden,
Hiç varılmamış duraklar gibi,
Biraz kasvetli biraz huzursuz..
Ve kaçırdığımız geceler gibi umutsuz..
Solar bekleyişlerinle gülmelerim...
Bir kelimenle ruhum doyar,
Kanatlanıp uçar hüzünlerim...
Uykularımı çalar suskunluğun
Soluksuz mahkum eder kağıtlara
Bir esinle dökülür de kalemimden,
Güzel bir müziğin notaları gibi
Biraz uysal biraz hür kokan
Ve ıssız bir çöl gibi tutuşturan
Karışır soluklarına satırlarım
Dalıp giden gözlerinle yatışır
Durgunluğa gömülür zulümlerim..
Uykularımı çalar suskunluğun
Kısacık vedalarda yiter zamanla
Adım adım varırım sanardım da kıyılarına
Koltuğumda tatlı bir uykuya dalar gibi
Ne huzur veren ne dinlendiren
Yalnız senli hayalleri kabusa çeviren
Arınır yokluğunla kuşkularım
Gün ışığıyla beni karşılar
Kapanır yavaş yavaş göz kapaklarım...



İdil Çiftçi