............................................................................

Nerdesin


Özlemin yüklendi benden ziyade
Gençlik yıllarımı alan nerdesin
Artık umutlarım kaldı piyade
Aklımı başımdan çalan nerdesin

Ferhat gibi nice kayalar kazdım
Bu sevda peşinde umutla gezdim
Mecnun’u Leyla’yı yeniden yazdım
Beni bu çöllere salan nerdesin

Aşık olmuş idim ben bir huriye
İkrara sadığım dönmem geriye
Çağırırım sunam gelmez beriye
Sevda güllerini yolan nerdesin

Ağaç gazel döktü yaralı dallar
Sana geleceğim engelli yollar
Ömrümün bağında savrulur küller
Gençliğimiz oldu yalan nerdesin

Kapanmış yaramı tekrar azdırdın
Ezgini’yi ardın sıra gezdirdin
Ey vefasız öz canımdan bezdirdin
Seni seven gönlüm talan nerdesin



Ozan Ezgini



1956 yılanda Selim’in Yeşiltepe köyünde doğdu. Asıl adı Öztürk Karal’dır. İlkokulu köyünde, ortaokulu Ankara’da tamamladı.

Aşıklık geleneğine ve şiire küçük yaşlarda ilgi duymaya başladı. Şiir yazmaya ve bağlama çalmaya yaklaşık 14 yaşında yöneldi. Bir süre Devai mahlasını kullandı. Daha sonra Ozan Emaneti tarafından Ezgini mahlası verildi.

Bir kamu kuruluşundan emekli olan Ozan Ezgini’nin değişik konuları işlediği şiirleri çeşitli dergi, gazete ve araştırmada aktarıldı, katıldığı bazı yarışmalarda çeşitli ödüller aldı.

Ozan Ezgini, şiirlerinin bir bölümünü »Mızrap Tele Değince«, (2002) adlı kitapta topladı.

KAYNAK:© BeKa Sitesi


--------------------------------------------------------------------------------
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-325-)(-)(-)(

Geçipte karşıma nispet yaparak
İşve, tebessümle gülen nerdesin
Gerdan kıvırarak ve nem kaparak
Olmayan aklımı çelen nerdesin

Sensiz geçen günüm inan ki kayıp
Cilveler yaparsın sevdiğin sayıp
Göz, kaş edip düş peşime gel deyip
Şu deli gönlümü çalan nerdesin

Delindi şu sinem orta yerinden
Nasılda bir sızı gelir derinden
Gider mi bu sevda serinden
Beni sevdalara salan nerdesin

Gülüyorum şimdi bakınca düne
Şanlımıyım bilmem sevdadan yana
Kaç kez sevdiğimi söyledim sana
Aşık olduğumu bilen nerdesin

Bu sevdada mutlak verilmiş Hak’tan
Fırkın yok güzelim bana şafaktan
Öyle sevmişim ki seni yürekten
Böyle beni benden alan nerdesin

Gözlerin benziyor kömüre senin
Gülüşün can katar ömüre senin
Sevgini ekliyor yağmura senin
Yüreğini bana bölen nerdesin

Lüzumsuz bu sevda başına taçtır
Seven tüm yürekler aşka muhtaçtır
Kiş vakti gönülde gülleri açtır
Gönlüme bir sultan olan nerdesin

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz