keşfimin felsefesi

ya kara bir leke gibi görünür
ya karanlığın içinde bir ışık

bende meraktayım

bulmaya çalıştığım...’sözcük’

a şıkkı geceler di
mütemadiyen şık dururdu kandil çağrışımında
kaldırmaz dı romantizmi masadan
gözlerin sesi vâls olurdu loşluğunda
o yüzden..beyazdı peçeteler

b şıkkının tereddütü ’aşk’ olmanın külden çölüydü
sızlıyordu bekleyişin güvercin kanadı
akşamları ipsiz çeken cümlenin dip kenarı
kızarmış ekmek kırıntısı tuzağı

c şık değil di
varlığının sözcüğü açılmadı kış güneşi nazarında
yanlışlıkla..yalnızlığa satıldı arafın boşluğunda

sıkıntılar su kesti gönül aynamda
sustum

ciddiyete imkân veriyordu vaktimin renkleri
kimi kısalıyor beyazın yolu
kimiyse uzuyordu varmaya siyaha
tümleniyordu gri bir umut sarmalında
yeni güneş muradında..ve
ufuklu bir sessizlikle alıyordu adını
..gün..

patlıyordu bellek
bulunmuştu sözcük
’yalnızlığa sevdalı bir gecenin aşkı’nda

ama

fûturun dişil yanı cilvesizdi
topluyordu eteğini menkıbeyi bozmadan