0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1570
Okunma
Nefes yolculuktu,
Gökte maviliğe uzanan göz ucu hayaller tükeninceye kadar.
En basitinden limon ağacı olacaktı,
Evin önünde nefesinle büyüyerek.
Ya da kokulu mumlarının olduğu,
Hayallerle süslenmiş bir ev içinde dolacaktı içime.
Her çiçeğe isminin verildiği bir oda da
Kelimeleri itecekti boğazımdan nefesim.
Varlığının şükürlere sebebiyet vermesi,
Nefesimi tüketmeyecekti bu evde.
Şimdilerde ise nefes alamıyorum.
Küresel ısınmadanmışş,.
Üstüme geliyor dünya,
Küreselleştiğindenmiş.
Bu kadar etki yaratacağını düşünemedim.
Nefes darlığı çekiyorum.
Hoşgeldin nefesim.
Yaşamdan ölüme, en son nefesimde
Yine melek gibiydin.
Yolculuk senledir.
Gidelim.
5.0
100% (1)
