Kuşların özgürce yuva kurabildiği
Arıların peteklerinde korkusuz uçabildiği
Bir dünyanın özlemiyle tutuşurken derimiz
Kar taneciklerinin bütün dünyayı boyayan
Bir ressamın tuvalindeki boyalar olduğunu
Çeşmelerden akan duru suların sadece
Aslında bizim için yaşam adına doğduğunu
Yeni anladık hepimiz

Kentlerin arka yüzlerindeki insanların
Gecelerin karanlığını avuçladıklarını aslında
Sabahlara kadar sancısıyla kıvranırken kimimiz
Kimileri yaşam denizinin kıyısında olta attığını
Eğlenmenin, gülmenin ve ağız dolusu küfretmenin
Aslında nefes almak olduğunu
Yeni anladık hepimiz

Ödevini yapmayan öğrenci ürkekliğinde
Yaprak gibi salındık çoğu kez rüzgarlarda
Oysa dondurucu soğuklarına karşı karların
Narin bir kardelen gibi dimdik durabilmeyi
Aslında hesap sorabilmeyi isteriz
Bir olunca birlik ve güçlü bir dirlik için
Sol tarafımızda büyüttüğümüz çiçeği
Aslında solmadan ,soldurmadan hiç
Yaşatmak olduğunu
Yeni anladık hepimiz

Bütün seslerin en güzel ezgiler gibi
Dünden bugüne ve yarınlara uzanıp
Gökyüzü masmaviliğinde mutluluk verdiğini
Ve aslında mutluluk gözyaşlarının değerini biliriz
Sonbaharın renk cümbüşünde yüzmek
Ya da bir kıyı kasabasının kış günü yalnızlığı
Büyürdü içimizde yavaş yavaş
Ve terkedilen hayvanların kederlerini
Sıra bize gelip terkedildiğimizde
Belki anladık
Yeni anladık hepimiz

Haluk YOLSAL