D’izlerimin üstüne çöktüm

Önce yüzüme b’aktı
İçimi dağladı bakışları
Sonra suratını astı
Ve bitti diyerek beni bir kelimeye astı...

O’nun yüzünden düşen bin parçaydı
Benim ise içimdeki tek parçaydı
Olmuyor diye sıraladığı kelimeler
Aşka yenik düşen yüreğin bahaneleriydi
Ve o artık gidiyordu
Gözlerinden ben düşüyordum
Dur yeter gitme diyemiyordum
Oda benim kırılan yanlarımdan dökülüyodu..

Atığı her adım içime saplanıyordu sanki
Benim ise kılım kıpırdamıyodu gözlerimden b’aşka
Arkasında bağırmak istedikçe sesim kısılıyordu
Çığlıklarım kanıyordu içimde..

Hayallerim suya düşmemişti aslında
Hayallerime yaş düşmüştü gözlerimden

Bir anda arkasını döndü ve
Titreyen bir ses tonuyla
Kendine iyi bak dedi
Ben ise kendine ölü bak anladım...

D’izlerimin üstüne çöktüm
Yutkunamıyordum
Boğazımda düğümleniyodu kelimeler
O gidiyordu
Ben ise boğazımda kalan mutluluğu çıkartmaya çalışıyordum
Aşk vuruyodu sırtımdan birkere daha
Boğazımda kalanlar nefesimi kesiyordu
Tarih yazıyordu artık gidişi
Çünkü tarihi hatırlamayacaktım bir daha

O’ndan sonrası ölümdü
Alfabedeki yerini almıştı harfler..

O ve Ölüm...

31.12.2011
Ahmet ÇALIK

Sevgi için yazılmış, duygusal dizelerdi, şiirinizi ve yeni yılınızı kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.