Bir dikenim ben kokusu dudaklarında saklı
Vücudu acılar haritası,
Göğsü çakıllarla dolu dökük çehre...
Bir yıkım abidesi,gölge gölge bunaltmakta

Göğün göğsüne, bir yumruk misali devrildim
Çığlıklar,fısıltılar,haykırışlar...
Biri bin para
Sanki bir mikrofon çığlığı,yağmur boşalmakta

Sözsüz,müziksiz beste,
Ahiri belli,sonu kendi bir ses
Her göğe dönüşü tekrar tekrar
Uçuverdi çakıllarla dolu yuvasına

Ben değil bu,benim benzerim olan,
İçinde elbet yüklüdür denilen yıllar,
Bir o kadar yıkık dökük geçmiş...
Unutmamak gerek eski beni de

Çaresi çaresizlikken çıkagelen her ses,
’’Bir damla yağmur’’dedirtirdi o bene
Unutmamak gerek o eski çığlığı da
Her ne kadar zaman aksada yanıbaşımda...

Kahretmişsin zaman sen herşeyi
Neye yarar bu haykırış...
Senin de dediğin gibi
’’Geride kaldı’’ bu benlik,
Hem iyisi,hem kötüsü ile...


-SERHAT C£M PARLAZ
(ÇIĞLIK)