0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1690
Okunma
Birleşemeyen bulutlar ne de çoklar
Beyazlar içinde savrulurlar ararlar çokça
Ve sevgiyle görüşürler
Ancak birşeyler vardır,yağdıkça ayrılırlar
Hayatın bağları bulutlar kadar kopuk
Ve bir o kadar da hüzünlüdür her ayrılana
Göğün sonlarına doğru baktırır insanı
Bir damla yaş ile...
Eller boş,dil boş ve sözcükler yokuş çıkmakta
Sen yokken bu gökte...
Vücudumun dağılan damlaları,rüzgar ile birleşir
Ardın sıra uçar gider
Ne kadar da uzak sensizlik
Ne kadar sensiz bu uzaklık
Bir elinden tutsam,öteki kayar
Gözlerim görebildikçe bakarım resmine
Dokunamam,duyamam,ısınamam
Ellerimi açarım, bu sırrı çöz bulutlar
Aralık bırak maviliğine doğru
Birleştiremediğin masumluğunda yer aç
Dindiremediğim acımla kavur hayallerimi...
-S£RHAT CEM PARLAZ
(UZAKLIK GEMİSİ)
