Bir acı kuşun ötüşünde bırakmıştık sevdalarımızı,
Yanlız ve çırılçıplak.
Soğuğu yüreğimize haps edip,
Ay ışığında sevişmiştik.
Yıldızlar gözlerine dökülmüş,
Gece seni kıskanmıştı.
Susmuştun.
Ben kaf dağından çiçekler getirmiştim sana,
En çok gülü sevmiştin.
Uzak okyanus ötelerine gitmişti gözlerin,
Gelip düşlerimde buluşmuştuk.
Beyaz giydirmiştim sana,
Temizlik güzellik semboluydun bence,
Ayakkabıların çorapların bile beyazdı.
Sen bem beyazdın ,
Ay ışığı beyazdı.
Yorgun ayaklarını yıkamıştım,
Soğuk sular dökerek,
Okyanus sularıydı hatırlıyormusun.
Her gece istemesekte buluşurduk,
Konuşmadan uzun uzun susardık.
Gözlerin titrerdi,
Ellerin bende iken.
Tüm beyazları bende bırakır ve giderdin,
Düşlerim beyaza sarardı.
Tüm dokunduklarım beyaz olurdu.
Uyanmadan geldiğini hissederdim,
Giderkende ağladığını.
Akşamlar ikimiz içindi,
Yıldızlar bize doğardı sevgili.
Şekilsiz dairelere koyardım seni,
Ellerine kimse dokunmasın isterdim.
Şimdi bir mevsimsiz sonbaharda yız ikimiz,
Göçmen kuşlarımızı bekliyoruz.
Uzak yoldan gelecekler.
Gelinliğini mavi hazırlıyorum,
Mavi mutluluk rengi bilirsin.
Bir kırlangıç görürsen pencerende,
İçeri almayı unutma sevgilim.
Bilirsin kırlangıçların ömrü kısa olur.
Kim bilir belki yarın..!!!!
O kırlangıçlar sana gelecekler....!!! Ş.CyILMAZ —