Tropikal plaklar ve Hicaz makamında oluşturduğumuz bir sed
Hazan bir hayalin , en hazin katı
Işık sadece ellerimde
Pikap iğnesini usulca bırakıyorum en çizikli yerine
Ve başlıyorum dimlemeye
Sallanmayı yeni öğrenmiş sandelyemde
Salım salım salınırken
Şöyle penceremden sızan
Esamesi zar zor okunan umutlarıma doğru :


Birinci Parça
( Ne çiçekler sevdik biz, kuşlar kokusuna şahit. )

Hep birlikte dinliyoruz :


Günaşık çiçeği
Yine kırların gündeminde
Her günbahar bitiminde
Bulut gibi açıyor damlalarını
Ve
Güneşi balçıkla sıvamayı adet haline getirmiş gündelikçiler
Lafım size :
Gün ola harman ola…



İkinci Parça

( Biz mi düştük gaflete, bu Gülizar vakitlerde)


Gafil avlandık bir ağacın gövdesinden gelen acı tınıya
Rüyamızı yarım bırakıp da koştuk
Meğer toprak kökünü gıdıklamış da
Yaprak döküyormuş…



(Üçüncü Parça)

( Bir doğal minöre vuruldum, bir gamlı kum saatinin içinde. )

Do, re, mi, fa, sol, lâ, si, do
Ne varsa bu notalarda var
Kalından inceye düşcül bir disiplin
Ne kadar gam-lılar…



Dördüncü parça
(Avareyim hüzünden oyuk oyuk olmuş yazgımda. )

Sağ olsun
Nihayetinde o iyi kalpli cümle beni işe aldı
İş fena değil
Sabahtan akşama kadar İyelik tamlıyorum…



Beşinci Parça

( Bir nefeslik monologdur bu hayatlar )

Kırk bir parsel bir ada
İşte tam burasıdır masalımda önceden ayırttığım yerim
Neme lazım
Ölüm ani düşler fani




Altıncı Ve K.ayıp Parça.m
( Dilimden firar eden bir sözcüğün esaretindeyim. )


Birden kayboldu…
Daha biraz önce buradaydı tüm kafiyeler
Hepsinin sonu duvarla bitiyordu
Duvarım duvarsın duvar
Duyarım duyamazsın duy
Bir nağme gecenin ezgisinden kopan
Savruk fısıltılar eşliğinde
Bir sadakat daha çıkarıyorum çıkınımdan
Yine kendimle kendimi toplarken
Bu son parçaya da tüm çıplaklığımla secde ederken
Ve onu bunu bilmem
Gece acı söyler :
“gidene ağlamak pek yakışıyor…”


Oktay Coşar