Hangi kartal kanadı dokundu gözlerine
Sanki gurbet oturdu bakışlarına senin
Hasret oku batarken derinlerden derine
Hangi nefret oturdu çıkışlarına senin

Saçlarının ağına takılmış yorgun şair
Uçuşur kelimeler çırpınır kara bahir
Neron’un nefretinden tutuştu koca şehir
Hangi yürek dayanır yakışlarına senin

Takıldık oltasına gözler kurunca pusu
Aşkın coğrafyasında tersine akıyor su
Fırtınalar yarattı her ayrılık korkusu
Dağ mı taş mı dayanır yıkışlarına senin

Bu hasret, dayanılmaz ağıt, zülfüyârında
Fallar bile bilmiyor ne yaşanır yarında
Ben burada sen ise ellerin diyarında
Yar hasreti işlenmiş nakışlarına senin

Coşari der seninle azgın seller durulur
Su yeşili gözlerde ne hayaller kurulur
Aşk gurbette solarken dağda ceylan vurulur
Ürkeklik lekelenmiş sekişlerine senin

06.11.2011/Samsun

İbrahim COŞAR