/ gün karası doldurdu saki kadehlere
ıslak bir veda sonrası /




korkuyorum
penceremi açsam sensizlik dolacak içeri
kapatsam uzak takvimlerin gölgesi




kırmızı üzüm
hüzün olup akıyor dudaklarımdan
hiç bir anı unutulmayan yokluğunun
kanatan kavrukluğunda




yüreğim denizin koynunda uyuyan
yorgun martı
kulağım paydos zilinde
bilmem kaçıncı vardiyası sensizliğimin




Seni sormak zor ak bir albatrosa
kanat çırpan her canlıya
sularda uyuyan aya
sormak zor güneşi yutan ufuğa




seni sormak çok zor çok
denizde bir parça dala
ağda titreyen balığa
aşüfte dalgalara sormak zor




sarılıp yalnızlığıma
mültecisi iken battaniye gölgesinin
bir bardak çayın buğusunda kokunu hissetmek
ve seni özlemek
zor ama en güzel şey sevdiğim




/ Kerbela da kavrulurken ten
kırbamdaki bir yudum su sen
içmeye kıyamadığım /





Nevin Koçoğlu