Sevmek cezalısıyım dilde pelesenk ismin
Hayallerde can bulur ulaşılmayan cismin
Ey sevgili hasretin bıraktıkça nefessiz
Can suyu olur bana baktığımda her resmin

Seni sevmek bir kutsal ibadet sanki bende
Seni sevmek vuslata bir niyet sanki bende
Yandıkça özlüyorum özledikçe yanarım
Hasret seni sevmeye bir diyet sanki bende

Sanma batık şehirde yitik araziyim ben
Sevda yangınlarının silinmez iziyim ben
Aşkı yaktım aşk ile aşk katili sayıldım
Seni sevmek suç ise cezama razıyım ben

İdam mahkûmu oldum dediler ‘arzun nedir?’
Ölüm ki sancıları bitirmeye muktedir
Dedim ki söylen yâre ’ Onu çok seviyorum’
Yar hasretiyle yandı gönlüm bunca senedir

Sanma ki bir gün susar kalemimdeki seda
Sanma ki ölüm ile biter bendeki sevda
Coşari sevdiğini mahşerde arayacak
Canan için emri hak vaki olduğu anda

09.11.2011/Samsun

İbrahim COŞAR