---------------------------------------------------------------------

Bilir Bizi


Cisminden yarattı ol ulu süphan
Nuruna aşığım yaz bilir bizi
Ruhlardan evvela cemale bakan
Terinden hak olan yüz bilir bizi

Adem’den Havva’ya nakloldu şita
Yüz yirmi dört binde kırk sekiz ata
Ebedi aşığım hak Muhammet’e
Aşkından uyumaz göz bilir bizi

Evliya enbiya ol pervanesi
Yüz elli üçüncü ayet manası
Haber verir o Bakara suresi
O hesap gününde haz bilir bizi

Dervişan biliyor yaren dostunu
Bildirmez yad ele rağbet kastını
Onun için giyer abdal postunu
Ebedi lütfeden düz bilir bizi


Aşık Dervişan


1930 yılında Artvin’in Saltetri (şimdiki adı Sakalar) köyünde doğdu. Asıl adı Hasan Hüseyin Yazıcı’dır. İlkokulu köyünde okudu.

Küçük yaşlardan itibaren şiirle ve aşıklık geleneğiyle ilgilendi. 12 yaşından beri şiir yazmaktadır. Ancak ilk yazdığı şiirler kayboldu. Yaklaşık 15 yaşlarında birkaç kez üstüste gördüğü rüyadan sonra daha yoğun olarak şiir yazmaya yöneldi. Mahlasını da aynı pirden aldı.

17 yaşında bağlama çalmaya başladı. Bu konuda Aşık Efkari’nin yardımını gördü. Şiirde ise özellikle Yusufelili Azmi mahlasıyla şiir yazan araştırmacı Adil Özder’den etkilendi.

1957 yılında Artvin’de yapılan bir aşıklar şenliğinde gösterdiği başarından sonra adı duyulmaya başladı. Bağlı olarak da yöredeki birçok başka şenliğe katıldı.

Şiirlerinde güzellemeden dine dek hemen her konuyu işleyen Aşık Dervişan’ın birçok eseri çeşitli dergi ve araştırmada yeraldı.

Yörede anlatılan birçok halk hikayesini de bilen Aşık Dervişan, aynı zamanda birçok aşıkla karşılaşıp dostluk kurdu.

KAYNAK:© BeKa Sitesi

--------------------------------------------------------------------------------
.....................................................................
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-295-)(-)(-)(

Sevda ateşiyle tutuşmak gerek
Aşk ile yanmayan, az, bilir bizi
Sevgi ve sevda da pişmektir erek
Benlikten vazgeçip biz bilir bizi

Ementü’ye iman ne varsa Hâk’tan
Çünkü Hüdâ bizi var etti yoktan
Seviyorsa eğer candan yürekten
sevdiği yakını öz bilir bizi

Hâk ve hakikattir bizim yolumuz
Rabbini zikreder her an dilimiz
Ömer-ül emin’e benzer halimız
Dilin anlattığı söz bilir bizi

Engindir bu yürek yüksek uçmayız
Selamsız sabahsız gelip geçmeyiz
Zalime,soysuza avuç açmayız
Gönülden baktıysa göz bilir bizi

Davadan dönmeyiz serden geçeriz
Yalandan, haramdan hemen kaçarız
Yolda kalmışlara kapı açarız
İman ehli olan tez bilir bizi

Olmuş olacağa kafa yorarız
Her şeyde bir ibret güzel ararız
Dosta uğrayarak hatrın sorarız
Bastığım toprakta iz bilir bizi

Bizim Lügatta da olmaz beddua
Lüzumsuz semahı ederiz eda
Namazda, niyazda eyleriz dua
Hâkka eğiliriz diz bilir bizi

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz