Uzun zamandır,kalem tutmaz oldu parmaklarım
Hey gidi deli gönül hey
Neler istedin,neler arzu ettin
Çok değildi aslında isteğin
Bir damla mutluluk
Felek kaç köşeye vurdu seni ?
Yolladı en sonunda Van iline
Tarihten gelen”Tuşba”şehri
Dayamış belini erek dağına
Başı dumanlı,beli kırık,ayağı Van gölünde…
Evler virane,sokaklar sessiz
Van ağlıyor kaderine,gözyaşı göle karışır…
Deprem her gün,korkular her an
Yürek yağı kalmamış,derman bitmiş
Hani o mutlu gönül haneleri ?
Balkondan bakan ela gözler
Aşiyanda yemek yok,çadırlar soğuk
Darbe rıhter ölçeğinde
Her yumruk biraz daha indiriyor
Hem Van’ ı hem beni
Anladım ki gerçek deprem gönüllerde
Binalar yapılır,şehirler kurulur
Ya gönüllerdeki artçılar ?
Telafisi var mı ?
Sanmıyorum…
Asıl hasar sol yanımda
Yapacak gönül ustası nerede ?
Bekliyorum….
Erek dağı eteğinde….Van gölünde