1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1412
Okunma
Varlığımın mayası sevgiydi benim
Yüreğimin sancısı aşk
Yıllarca
Ulu bir çınar yeşerttim içimde
Gölgelensin için tüm insanlık
Ayırmadım /
beyazı - siyahı , zengini – fakiri , yaşlıyı-genci
dost duranı
ve hatta, ve bile
düşman olanı
Ne ki
Birileri filizlerimi kırdı
Diğeri tuz döktü köklerime
Öteki hayat damarlarımı kesti
Ve hepsi
Yalnızlığa terk etti umutlarımı
Suçlu kim ?
Adı ne ?
Anam, eşim, yoldaşım ?
Önümde duran mı ?
Arkamdan vuran mı?
İzimi silen mi?
Sinsice gülen mi?
Ne farkeder ?
Ben şimdi
Issız dağlarda
Çorak topraklarda
Kurak çöllerde
Umutsuzca
Yeniden yeşermeyi bekleyen
Kökler gibiyim
Veyl olsun.
Mustafa Ali UĞURTAN
5.0
100% (2)
Cevap Yaz