Her düşte kanattım umutlarımı
Kırık taşlardan yaptım hep yollarımı
Yıldızlar bana çok uzakmış meğer
Tutamam kayar, avuçlarıma değer

Kendi kaderimin peşinde dönerim
Başarımdan kalan kısa bir rüya gibi
Dönüş yolunda taşları ağlatır kederim
Yeniden başlangıç yeri ruhumun dibi

Yükseldim, düştüm
Yeniden başladım
Uzandım aydınlığa
Yine karanlığa daldım
Her çığlık bir yankı
Kimse duyamaz sesim
Bu döngüde kayboldum
Kalmadı artık nefesim

Ümidim bir anlık parıltı
Sönmeyecek bir ateş
Önüme çıkan ters rüzgarlar
Üstüme yağan yağmur ve karlar
Zafer çok yakın görünür
Ama çok uzak, erişilmezliğe bürünür

Duygular kırılmış aynalar gibi
Her yerde benden bir parça saklı
Bir döngüde hapsolmuş ruhumun feri
Ben miyim, yoksa kaybedişlerim mi haklı

Yükseldim, düştüm
Yeniden başladım
Uzandım aydınlığa
Yine karanlığa daldım
Her çığlık bir yankı
Kimse duyamaz sesim
Bu döngüde kayboldum
Kalmadı artık nefesim