Dışarda lapa lapa kar yağardı
Ve biz üşürdük
Bir sobamız vardı, lakin oda bizim gibi titrerdi
Hiç yandığını görmedik, etrafında ısınamadık
Ama bir sobamız vardı ve biz hep üşürdük
Pencereden bakardım
Bütün evlerin bacaları tüterdi
Bir bizim bacamız tütmezdi
Olsun,, bizim evin bacasından
Sevgi tüterdi,
Koskoca karakış, geceleri zehirzemberek
Bir yazlık yorgan altında ısınırdık
Ben le üç kardeşim
Babam gariban bir işçiydi,
Çok çalışır az kazanırdı
Annem bizler için saçını süpürge ederdi,
Başka kimsemiz yoktu, gariban şehirde
Ha, birde kedimiz vardı
Oda bizimle açlıkta, soğukta kalırdı
Hiçte şikayet etmezdi
Öyle ya, şikayetçi olsa bırakır bizi giderdi..
Dışarda iplik iplik yağmur yağardı
Bizler çok üşürdük
Bu yüzden hiç sevmezdim kış aylarını
Bizim gibi kaç yoksulu perişan ederdi
Elektriğimizde yoktu,
İnsafsızca kesmişlerdi zabıtalar
O kadarda yalvarmıştı babam
Bu ay ödeyecekti elektrik borçlarını
Olsun, abim askerden geldiği zaman
Yeni bir iş bulacaktı, biz zengin olacaktık
Sobamız yanacak, üşümeyecektik
Hem bende okula gidecektim
Son iki ayı kalmıştı abimin
Zengin bir arkadaşı vardı babamın
Telefonuyla iki lira karşılığı konuşturmuş abimle
Borcu olmuştu, ama babam çok mutluydu
Askere gittiğinden beri hiç görüşmemişti, abimle
Ne iyi adammış şu arkadaşım diyordu anneme
Sonra,,, sonra abimin şehit haberi geldi
Annemin dizleri kırıldı
Babam kalp krizinden hastaneye kaldırıldı
Zor günlerdi, çok zor yıllardı bizim için
Temmuz nasıl gelir geçerdi hiç anlamazdım
Daha ısınmaya doymamışken birde bakardım
Yine zulüm gibi bir kış
Hiç hatırlamam yalın ayak bahçede koşuşturduğumu
Yaşam zor bir savaş diyordu babam
Çocuk aklı o zamanlar anlamazdım
Meğer, çokhaklıymış babam
Ta ki yatılı okula başladığımda anladım
Defter kitap yerine, yaşamın zor yıllarını sırtlamışız çantamıza
Tatil günlerinde de, bir lokantada çalışmaya başlamıştım
Sahibi babamın arkadaşıydı, eti senin kemiği benim diyordu
Düşe kalka büyüdük bizlerde
Şimdi küçükbir kasabada savcılık yapıyorum,
Kardeşlerim biri mimar oldu,
En küçüğümüz Pınar da evlenip çoluk çocuğa kavuştu.
Yine kar lapa lapa yağıyor
Islanan caddeler, evler, damlar değildi
Yüreğimiz ıslanıyordu , saçlarımız akpak
Artık üşümüyoruz, ellerimiz ısınıyor
Eksilen anılarımız, yeşermeye yüz tutan düşlerimizi
Sol yanımızdan kesip atmışız, meğer
Annem ve babam, onlar hiç ısınamadı
Hep karanlıkta, açlıkla bizi büyüttüler
Göremediler rahatlığa kavuştuğumuz günleri
Annem abimden sonra vefat etmişti
Babamda dayanamadı bu acılara
Oda iki yıl sonra aramızdan ayrıldı.
Ne zor yıllardı
Dışarda kar yağıyor, biz artık üşümüyorduk
Hiç unutmadım o yılları
Yüreğimizin soğuktan buz tuttuğu günleri
Avuçlarımızı ovuşturduğumuz yoksul çocukluğumu
Kirpiklerimizin saçaklar gibi kristal buzlara dönüştüğünü
Hiç unutmadım,
Yine de çok özledim annemi babamı
Yine olsalardı da varsın, yine üşümüş olsaydık
Yeşerttiğimiz çocukluk düşlerimizi
Sol yanımızdan kesip atmışız, daha o yıllarda
Büyüdük, şimdilerde anladım
Dışarda kar , sobamız vardı var olmaya, yakacağımız yoktu
İplik iplik yağan yağmur ayaklarımızı ıslatıyordu
Ve bizler çok üşüyorduk, o yıllarda...
DİCLE AYYILDIZ