Yüzyıllardır süregelen bir kuşak çatışması
Hep ’ bizim zamanımızda ’ diye başlayan
Sonu kırıcı ve hüsranla biten
Galibi kim, mağlubu kim belli olmaz çoğu zaman
Sebep olunan bir yığın körpe düşünceler
Hapsolmuştur soğuk duvarlar içine
Ardın sıra peşinde gezdirilen devriyeler
Ne vukuatlar yaşanmıştır, insan ömründe kimbilir
Başına örülen rengarenk çoraplar
Seç beğen yaşam boyunca
Üstelik hepsi ’ senin iyiliğin içindir,
Bunu unutma ’ diyen, nasihatlar..
Acımasız bir tokat gibi gün düşünce geceye
Zaman hoyrat gibi akıp gider avuçlardan
Aşksa,, oda beklemiyor kapında
Ölümüne sevilen
Ama kavuşması mümkün olunmayan
Hep vurgun gibi gelir sonbahar
Sabahçı bir kır kahvesinde
Yine kızarmaya yüz tutmuş yapraklar
Döne döne düşerken başından aşağıya
Hep aynı şarkı duyulur gramofondan
Gözyaşları inci gibi yanaktan süzülür
Tamda sine üstüne
Hıçkırarak ağlar geçer anılarının bir köşesinden
Bazen kör olur bakışlar, topal kalır adımlar
Yitik düşer ömür
Tükenir bütün rüyalar
Sonra,, sonrası bir varmış bir yokmuş
Diye biten bir masal kalır geride
Eski topraklardan dinlenilen
Sararmış siyah beyaz bir fotoğraf
Bakışların değdiği her yerde, bir iz kii,
Naftalin kokulu, lale devrinden yadigâr....
DİCLE AYYILDIZ