Sen sus şimdi küçük kız,
Ben dilleneceğim yerine, yıldızları toplayıp taç yapacağım saçlarına…

Açmayı öğrendin uçurumlarda
Rüzgârlar
Savurmasın taç yapraklarını diplerine
Bırakma kendini kahpe karanlıklara.
Ben sana açacağım Asmin
Geç kalmışlığımı bağışla…

Işık olup süzüleceğim odana,
Gözlerinde yine o çocuksu gülüş
İçinde ki küçük kızı hatırla
Bırakma ellerini...

Avuçlarında kalan saçlarınca çok daha nefeslerimiz...
Örtüp yüreğimi yüreğinin üstüne,
Şehrime uçuracağım.
Sabahında boyoz yumurta,
Sokaklarında koşturacağız dörtnala.
Gecesinde İzmir’in laf atacağız kordonda orospulara,
Evlerin camlarına taş atıp saklanacağız palmiyeler ardına.
Yürüyüşlere katılacağız Cumhuriyet meydanında
Söveceğiz ana avrat
Uzanacağız Konak meydanına.
O çok bilindik hatıra resmi var ya uğrayanların boş geçmediği
Saat kulesinin önünde nanik yapıp poz vereceğiz şımarıklığımızla…
Sonra güvercinlere bir avuç yem
Coşkumuzdan onlarda sebeplensin.
Ellerimizde İzmir simidi,
İskeleden atlayıp vapura martılara atacağız.
Eşlik edişlerini izleyeceğiz yol boyu bizi
Dalgalar vururken, senfonisinde denizin
Avaz avaz şiirler okuyacağız.

Asmin
Asmin
Asmin….

Uçur kendini maviliklere
Umudun rengidir
Sonsuzluk, sükûn bir hayat…

Ver elini Karşıyaka...
Midyecilerle şakalaşacağız iskelede,
Her açtığımız midyeye bir bahane uydurarak.
Közde bir darı
Ağzımızı şapırdata şapırdata
İslerini bulaştırıp yüzümüze
Bostanlı’ya yol alacağız
Küfürler savurup
Gelmişe geçmişe…
Dönüşümüz faytonla.
Geceye uzanacak
İki tek türkü atıp,
Vuracağız alkolün gözüne gözüne…
Geliyorum
Gökkuşağını saracağım üzerine Asmin’im….

’’kara gözlüm efkârlanma gül gayrı
ellerini tutmak, seni hayata uçurmak için çok yakında ordayım’’


Canan Korkmaz

Seni seviyorum
Özür diliyorum
Lütfen beni affet
Teşekkür ederim