Kanlı ellerinle vurdun güvercinleri
Barış oğlumun adı
öldü!!!!!!!!!!!!!!!!!

Yaşam gölgelendi
Yüreği kanadı
Gülümsedi insanları sevdi
Güvendi
Mayına basmadan önceydi
Yaşam kızımın adı
Kör oldu

Babamın nasırlı ellerinde bereketlendi
Buğday taneleri
Annemin sıcacık bazıları burnumda tütüyor
Bir daha köyüme dönemedim

Çocuklarımın annesi
Evimin güneşi
Kalbimin en güzel eşi
Severdi barışı
acısına dayanamadı öldü!!

Çiçekler kan kırmızı
Kırmızıyı severdim önceleri
Kan yoktu.

Acıları içimde yaralı bir kuş gibi
Çırpınıyor

Neden savaşlar oluyor
Dökülen kandan kim fayda sağlıyor
Öğrendim bana gülümseyen katil yüzleri
Kahroldum!

Düşledim;
Pırıl, pırıl gençleri
Bilinçleniyor
Çiçekler kandan almıyor rengini
Çocuklar gülümsüyor çocuk yaşta ölmüyor
Bir çocuk diyor;
“Bizler bilinçlenmeliyiz
Barışı yaşatmak için
Yaşamla barışmak için”

20.11.2011
KAZIM DEMİR