Gitmelerin olmasaydı,
Bilmiyorum kıymetini nasıl bilirdim.
Yokluğunda seni bulmayı,
Sensizlik sahrasında yalnızca seni yaşamayı,
Beni ben edenin sen olduğunu,
Gidişinle anladım.
Ey sevda iklimime hazan gibi değen sevgili,
Hadi git artık, git ve seni yaşayayım doyasıya,
Daha fazla özlet kendini, daha fazla yak içimi,
Duyma sana serzenişimi,
Sadece git, git...

Gel diye çağırışım, acizliğimdendir bilesin,
Dilimin sana hitap etmeye alışmasındandır,
Bilirsin beni, varlığında olduğu gibi,
Yokluğunda da sözlerim hep sen,
Ama sana yanık cümlelerim, gitmelerine muhtaç,
Bakışlarım boşluğu delerken, yalnızca sana değsin
Hüzün pınarlarım coşsun alabildiğine,
Özlem katmer katmer yüklensin yüreğime,
Bilirsin su içecek olan kişi önce, ona susar,
Yokluğuyla yanar, arzuları dilini damağını kurutur,
Ve dimağına değen bir damla suyun,
Kendisine hayat bahşedişine kanmak ister.
Şimdi ben öyle Sen semeliyim ki,
Kurumalı sensizlikten yüreğim,
Hararetle istemeliyim, arzulamalıyım, yanmalıyım,
Git sevgili git, sen git ki, bütün dualarım sen olsun,

Haydi, git sevgili,
Diyarı gurbetlere vur kendini,
Aramıza dağlarca girsin hasretin,
Ilgıt ılgıt esen yellerde, arayayım kokunu,
Göçmen kuşların kanadına as selamını,
Her önüme gelene seni sorayım,
Ben özlenen olmanın güzel olduğunu bilirim amma,
Özleyen olmayı seçiyorum sevgili,
Haydi, git sevgili, git de kıymetini bileyim,
Git sevgili, git ki, seni delicesine özleyeyim,
Git ki, sevgi okyanusunda kendimi bulayım…