Akşamın tuzlu damlacıkları yüreğime yağmakta,
Dost arayan kırgın rüzgarlar yüzüme dokunuyor,
İçimde yaşadıklarıma, yenileri yükleniyor.
Hiçbir harfine dokunmadan yazdıklarımla yaşıyorum,
Zamanı geldiğinde,kullanma sahipliğini gurur kabul ederken.
Ya hiç görmeseydim,nerden bilirdim düşüncelerle yaşıyorum.
Aynaya bakma zamanı seçmeden,en ince yerinde yürüyorum,
Dün olan birgün yok olma acısı,yeni doğanlara bırakırken.
Uzun yolculuk molaları ,telaşlı alışveriş benzetmelerim,
Kalktı kalkacak anonsları kulaklarımda,çayımı yudumluyorum.
Bir içimlik molaların telaşı, sevdalarıma eşdeğermiş meğer,
Siyah beyaz televizyonun kapanışa kadar izlendiği dönemler,
Görüntülü görüşmelerin hayal gerçekliği,yaşamanın zenginliğiyle,
Geçmişin zenginliğini,tuttuklarıma bakarak sorguluyorum.
Yağmurlar neden aynı yağar,değişimimi hatırlatıyor,
Gerçeğin aynı süreç içinde olması değişimden vazgeçirmiyor,
Veysel’in uzunince yolları,aynı incelikte nefes alıp vermekse,
Tek harfle,bir romanın son sayfasına kadar yazılabilenecek olması,
Yazanın; bitirecek anlamında olmadığı değerleri sorgularken,
Olmasaydı dediklerime,teşekkür edeceğimi bilmediğin günlere,
Bir hiç uğruna yıllar sonra özür dileme vefasızlığı adını veriyorum.
Ne adres ne nufus kağıdı sordum dostlarıma,sarıldım bırakanlara inat,
Şairin yazdığı,anlatmak istediği değerleri sorgularken,
Geçilmez yazdıran ruhların hisleri vucudumu,titretiyor,
Bulutlara dokunan karlı zirvelerin her yerini memleketim sayıyor.
Yoruluyor,yorulmanın mutluluğunu gece uykumda yaşarken,
Sonun bir başlangıç olduğunu,
Başlangıcın günle başladığı gerçeğini yaşıyorum.S.A