10
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2450
Okunma

Sen ki çocuk gülüşlerimin müsebbibi
Sen ki geçmiş özlemimin masum nefesi
Neredesin
Şimdi bir hüzün çöktü şu menzilimdeki
Karlı dağlar yüceliğinde
Öyle bir bekleyiş ki benimkisi ümitsizlik içinde
Sığınıyorum o çocuk öpüşlerine
Arzuluyorum
Özlüyorum yalnızım şu koskoca şehirde
Neredesin
Bir ses ver sessizliğin kara deliğinden
Kulaklarım çınlasın beni andı diyeyim iç geçireyim
Sonra süzülsün usul usul hüzün damlaları yüreğimden
Gözlerim çağlasın matemli gecenin renginde
Çeşm-i siyahım derdin ya
Gönlümün sultanı
Çeşm-i giryan oldu yokluğunda göremedin
Geceyi kıskandıran dediğin gözlerimin hüznünü
Of
Of ki ne of
Yine almışım kalemi gecenin içinde
Yine şiirlerim sana düşmüş şair yüreklim
Hasretim sözlerine
Yine deli gönlüm dertli vuruyor mızrabı bestesiz güftelere
Neredesin şiirimin nakaratı
Nerede
Özledim özlemim şimdi bir başka
Gönlümün sultanı
Neredeysen gel yüreğim hasretinle çok hasta
Yokluğun bir başka eziyor
Paralıyor
Çok yalnızım
Hani o gecenin örtü olduğu saatlerde an duruyor geçmiyor zaman
Olmuyor sabah
Doğmuyor güneş
Yoksun ya
Bende yokum
Gün uykusuzken sabaha
Neredesin
Çocuk yanım bak, ben sensizlik âleminde çocukluğumdan mutluluk çaldım
Teselli olmuyor be inan olmuyor çocuk kalamadım
Ama
Yoksun diye çocuklar gibi zır zır ağladım
Ya
İşte öyle çocukluğumdan kalan tek tesellim gözyaşlarım
Yıllarca sakladım
Ama artık bıraktım
Dideler giryan
Sineler püryan
Gönlümün sultanı medet el âmân
//Tutsak değil artık gözyaşlarım azat olmuş seller gibi çağlıyor//
Melek...
5.0
100% (5)