Orta Asya’da doğdum, sanki gökler gürledi,
Sel gibi ilerledim zaferlere doyanda,
Sesimi saygı ile bütün dünya birledi,
Dağlarda diz çökerdi naaramı duyanda.

Atımın nal sesinden geçtiğim yer inlerdi,
Sanki ufuk eğilir, sesimizi dinlerdi,
Anadolu’ya postu Alparslan böyle serdi,
O savaş meydanına yiğitler can koyanda.

Sonra Osmanlı geldi, üç kıtaya hükmetti,
Avrupa’da isyanlar haksızlığa hikmetti,
Koca İmparatorluk adeta tek milletti,
İdare adalete, eşitliğe uyanda.

Nasıl ki entrikayla karışıklık başladı,
Düşmanlara uyanlar aydınları taşladı,
Yıktı koca devleti, düşmana bağışladı,
Siyonizmin piyonu, şer nizama kıyanda.

Düşmanlar işgal etti, dağıttı ordumuzu,
Çıktı Mustafa Kemal kurtardı yurdumuzu,
Sonra ihanetlerle kırdılar kurdumuzu,
İhtiras devletimi, milletimi soyanda.

Aydınlar pusu ile hunharca öldürüldü,
Ufkumuzun ışığı gizlice söndürüldü,
Kaderim döndürüldü, düşmanım güldürüldü,
Koyunların çobanı kendini kurt sayanda.

Düşmanın oyuncağı her darbeci namussuz,
Düzenin avukatı, hepsi tertemiz suçsuz,
Şerefli mi kusurlu, şerefsiz mi kusursuz?
Düşünün, hitabeyi okuyup da ayanda.