Adımını yelten bir defa düze,
Yolunda pusuda pranga, kolan;
Zalim ile mazlum bakar yüz yüze,
Kin ile nefrettir içine dolan.

Kimler ki ülkeye kuyular oyar,
Semeri mazlumun sırtına koyar,
Elinde kırbacı vurdukça doyar,
Sağları bizimdir vatana kalan.

Ne zaman pirlere hesap soruldu,
Vicdan ile kalbe kilit vuruldu,
Her hal cumhuriyet böyle kuruldu,
Haksızdır haklının üstünde olan.

Burası Türkiye, yol böyle gider,
Kimi neşesinde, kiminde keder,
Haydut bayramını hukuk seyreder,
Bilemez kim kimin hakkını alan.

Burada morfinden para kıranlar,
Diskoda, nöbette dağda duranlar,
Çöpleri dolanıp rızk arayanlar,
Mantığı, vicdanı etmezler talan.

Hani derler ya o yalan, bu yalan,
Yeter ki gündemi tut da oyalan;
Bu yüzden sadece iskelet kalan,
Fili de yutandır işte bu yılan.

Sorumlu nedense asıl sanıktır,
Ondan yüreğimiz kanar, yanıktır,
Zalimin zulmüne Allah tanıktır,
Her iki cihanı o’dur hak kılan.2001