Zülüfler iki gölge ayın üstüne düşer,
Eşiaları sanki vurduğu yeri eşer,
Huzmesinin değdiği her yerim öyle pişer,
Rendelenir yüreğim, eriyip de giderim,
Ayık duramıyorum, sarhoştan da beterim.

Sülünden de alımlı, dal gibi zarif beden,
Edasıyla ruhumu mest eyleyerek giden,
Leyla’ya çevirip de beni divane eden,
Meramımı, arzumu gözlerimden okursun,
Aşkını ilmek ilmek yüreğime dokursun.

Nurunla ışıklanır o mahzun hayalimiz,
İrşat ile demlenir, mestanedir halimiz,
Himmetinde dilimiz, dolar taşar selimiz,
Akar kalp pınarının çeşmesinde gürleşir,
Nehre dönüşür gider, deryalarda birleşir.

Nispet ile o sevgin deryaları aşıyor,
İslimiyle kaplıyor, bulutlara taşıyor,
Hayal, düş âleminde bir boşlukta yaşıyor,
Arz eyle gel sevgilim sev, sevil, beni dinle,
Lütfeyle cemalini yanarım hasretinle.

Karaları giyinme, giy beyazı, alları,
Ülfetinle karşıla, aç o beyaz kolları,
Bağımızda çiçekler açsın gönül yolları,
Rüyalarla hayaller sevdamıza inansın,
Aşkımızın hazzıyla yüreğimiz donansın.
(Beş isimle bir akrostiş)