3
Yorum
1
Beğeni
4,9
Puan
914
Okunma

sensiz gözlerime değerken
gökteki kapı eşikleri
umut tınıları
zaman duruşlarında
seğiren yanaklarımdan düşerken
evrenin alfabeleri
kör düğümler atılıyor
içimdeki fırtınalara
vazgeçmesede mahkumiyetten
suskularını kaybetmiş yağmurlar
sen dilekleri özleyen toprak
nereye dokunsam gözlerim hasret yarası
körüklenen mor bulutlar
resmederken var oluşun darasını
adressiz yıkıntılarım
dökülüyor sırlı uzantılara
gel iki parantez açalım
özlem kıyımlarına
kim bilebilir ki
hangi gök gürültüsü yasalara uyacak
....
5.0
89% (8)
4.0
11% (1)