2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
942
Okunma
tutsaktı gök kürede
sarı parmaklarımız
her söz dökümünde
telli duvaklar bürünüyordü yıldızlar
sonra
hüzün titreşimiyle
rüzgarlar vururken birbirine
el sallıyordu
büyülü zamanların düşen huzur kanatları
benimse
ruhumda deli dizgin bir akım
düşlerim gece
gece ki
civalı ay teli
gökyüzü kuryeleri gibi
çöküp kiprik üstüne
değiyorum
ikiz cümlelerin sızı kıvamlarına
ellerimde mayalanmış
ruh aynası
üzerinde hıncahınç çocuk sesi
meğer onlarda küsermiş
sevginin en koyusuna
.......
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz