Bir yerlerde umudunu kaybetmişken ,
Çıkagelir biri kimdir ,kimlerdendir bilmediğin,
Alır seni dertlerinden uzaklaştırır,
Konuşur,varım der,yanındayım der,

Kimseler yokken etrafında o olur gerçekten,
Karşılık beklemez ,hiçbir şey istemez,
Hatta kendi mutsuzluklarını bile senden esirger,
Korkarsın,çekinirsin yaklaşmaya,
Gözlerini açmak istemezsin bu rüyadan uyanmamak için.

Günler geçer değişmez başkaları gibi ,
Yaklaştıkça sen ona ,O başlamaz kaçmaya,
İnandıkça,güvendikçe daha çok sahiplenir,
Tutar ellerini hiç bırakmayacakmış gibi.

Tartışır ,tanımaya çalışır,hatalar yaparsın,
Herkes gibi sanırsın.
O başkadır tüm bildiklerinden,
O dimdiktir ve sevgisi bile yetmez istemediği bir şeyi yapmaya,
Darılır darılır barışırsın.

Her başlangıç ,her yeni gün ilk gün gibidir.
Seversin ,ama sevildiğini bilirsin,
O başka şehirlerden senin şehrine gelir yerleşir,
Beş dakika görmek için uzaklardan gelir.
Yerine düşünür planlar yapar,
İkiniz için düşünür,
Önce seni düşünür.

Dur gülme arkadaşım ,
Var mı ki böyle biri deme sakın.
Var olmaz mı hatta daha fazlası,
Ama ben nazar değmesin diye,
Devam etmeden yazmaya,
Gidiyorum onun kollarına,
Heyecanla,mutlulukla gülümseyerek ,
Daima seveceğime ,sevileceğime,
Gönülden inanarak.


11/10/2011
A.MEYDAN