hayrettin taylan



Düşe kertik aşka fercilik-1


Düşer zehrin yalanlarım yılanına
Yırtılır bahtımın iğne ucu hayatı
boyanır özlemin kendi panzehirine
sımsıkı sarar kendime gelişler
Isırgan, öleğen, ürkek bir kalış kalır geriye
lütuf olur , latif kalır y’adın
sana çıkan yollarım kaynaşır bitmez sızılarım
berdel bir hülya kalır seraplarıma
ç’ölüne giden kalmışlığım susar
damla damla ister seni istenmişlik
artçı hasretler belirir f’ay gecelerimde
volkanik tutkular serilir n’ey hecelerimde
seni çalar aşk


Çırıla Çıplak/ Çıplağa Çıra-2

çıplak sensizliğimi giydirir haz kumaşının perisi
bir ben doğar aşk ruhunun rahminden
masum bir rüyaya tümlenir bozulmamış vuslatın


bir inkarın masalındayım
seni artık sevmiyorumla başlıyor
uz ve az gittim ama hala seni sevmenin başındayım
kendi masalımla kumar oynuyorum
hep seni sevmem kazanıyor
kaybeden sen
peri oluyor, cadı seviyor beni
masal da masalmış ha tam bensizlik


… : vuslatın ıslasıl -3


yalnızlığım kendine hileli kalabalıklar sunuyor
seni sızdırıyor aşk sularıma
dalgalar orkestram
ç’alınıyor gidişin

hayıflanmaların son serisi oluyor ahım
kaçkın şimdilerimin şimendiferi geçiyor r’ayında
aşka aşk oluyor yollar
son durak ile ilk aşk arasında kalıyor beklenti
şimdi çekilmez denilen her şey imkansızlığa dost




izlenmeye müdahillerim film oluyor
hile yapıyorum kendime
seni yaşamak için ,sevmek için
kedersizliğime oynuyorum
sevmeyen bilmez, seven izlemez

samimiyet bütün her şeyin güneşi
haydi, karanlıklarımdan çık
haydi , ışıklarıma öğret aşkı
haydi , sensizliğime öğret ışığı
haydi, beni unutmaya umut yap dünyayı


.