YÜREĞİN DERT GÖRSÜN

’Ağma bir cellatmış oysa,yüreğin
Aşkın musallasında yatan sevdamı görünce anladım’

ÖL/düm demek mi kolaydı..
Yoksa öl/dürdün demek mi...?
Söylesene,
Hangisi sende yasaktı
Hangi karanlığın matem kokan yanına sardın
Seni seven yanımı..,kefen gibi......
Hadi,söyle....
Kelam da istemiyorum beni anlatan ,cümlede...
Harfini söyle yeter bu,sen olmuş yüreğe..YETER
Öldüm be güzelim,
Öldürdün beni.....sevdanın aşk yamacında
Üstü kalsın demiştim seni anlatan bir şiirde...
Ama sevgili...!!!
Üstümü varda bu sevdanın üstü kalsın...
Cehennemi kalsın...!
Y/andığım yeter...!
Yandım....,
Yandım..hasretinle
Ah sevgili, ah..buda bana yeter....
Ne gözlerinin aşk diyen yanları kalsın yanımda
Ne de sevda kokan sahte öpücüklerinin,dudakları
Her şeyinle git, benden
Öyle bir git ki..
Hüzzam,
Çığlıklar doğursun ulu orta
Adı, sevdanın peydahladığı aşk olsun yüreğimde...AŞK....
Dolsun be yüreğimin secdesi,
Adın batan....güneşin yakasında savrulsun
Yüreğim kıblesini şaşırsın aşk’a dair,
Sen kokan yanlarıma süreğim sevdamı merhem niyetine...
Olmasan da dudaklarımda aşkı anlatan cümle...
Dudaklarım kan/’adı’/KAN...yüreğimle sevdim seni,
Yüreğimdesin,hadi
Son bir hamle yap,
Azrailleşen sevdana.
Öldür de...
Sen, ÖL/dür,
Öyle git....!
Günden güne bende kırışan bir sen var
Saçlarının siyahına aklar düşüyor,
Bedenimi senli aşkın secdesine koydum
Ben ’sen’ olmuştum,şimdi bende ölüyorsun sevgilim
Bedenime aşk ölümünün soğuğu vururken sevda ayazında
Topladım ardım sıra ateşte kavrulmuş acıları
Toplandı bendeki senli ne varsa
Bileti mecnunun çöllerine kesildi
Aşk ateşinin bağrına gidiyorum sevgili….
’Aşk ateşinin bağrına gidiyorum sevgili’


Serdar Özyanız 31/EKİM/2011