Anâ aynindedür akl u dil ü cân u ten olalı
Gözün sad u kaşun nûn u yüzün tâ hâ lebün Kevser
AHMEDÎ


Sin’in ön kısmı yuvarlanırsa oluşur Sad
Kalın okunur kelimelerde yer alınca.

Sad’ın sınırlamasından Sin’in genişliği
Ne uğrunadır ruhun bedene sıkışması.

Satırdan sadra evrilen hayata talipsen
Sabırla örülen ömür direnci haykırır.

Sahip değil şahit olmaya geldik dünyaya
Sadakat sınanmasına ayarlı yürekle.

Sad sarar ortak paydası olan yürekleri
Sadaka kesin önler görünmez kazaları.

Sadası kaplayınca âlemi ezanların
Sadağında kırılır zehirli oku nefsin.

Sadi Şirazi diyor ki: “Ey oğul unutma!
Dil ile kulak, kalbinin anahtarlarıdır.”

Hacı Arif Bey de ölümsüz bestesinde:
“Olmaz ilaç sine-i Sad pareme
Çare bulunmaz bilirim yareme” der.

“Sad… Yüce Kur’an’a bak… Kâfir böbürlenir de
Bu yüzden boyun eğmez, karşı kor ona bir de.” (38/1–2)
Sadakallahülazim. (Allah doğru söyledi.)