Aşırı Siyah


I.

Fasılasız hep gece
Aşırı siyah bir karanlık
Körkütük bir duayla ifadelendir
Vakti nakde tebdil et

Savunmasız bir kötülükle
Başlatılmış bir iyiliğe sun kendini
Resül kalbini yurt edin
Seslendir vahye iltica ederek

Bal serüvenini hatırla
Arı kanatlarına sığın
Ve say eyle karşılıksız
Unutma / ölümsüz bir sebepten yaratıldın

II.

Sesini duymak iyi geldi
İyi geldi sökülen bir yalnızlığın
İçinden dökülüp akmak
Aşırı siyah bir karanlığa

Akıllı bir gösteriş oldu
Bir yenilgi gibi başlayıp
Har ve hararetle tövbeli
Yeni bir hayata başlamak

III.

Bütün gün gece uzun ve susmasız
Karanlık peydahlayıp günahlardan
Saçlarından savurduğundur ey aşk
Satır aralarına sakladığın aşırı siyahla

Ve bir suçlamada bulunduğunda gül
Bülbül sırrı ifşa eden bir sevinçle
Örecektir geceyi yıldız yıldız açarak
Kendini var kabul ettiği için gül

Uçurtma niyetli sevilmeye matuf bir kız
Güzellenmek için baktığında sırça aynasına
Arlansın diye kalbin kasıtlı bakan gözlerine
Çekti aşırı siyah iffetli sürmesini