Bin derdin dermanı bulunur derde
Açılan yaralara bulunun mehlem
Sıkılan mermiye bulunur çare
Enkaz altında kalan insana bulunmaz çare

Yedi nokta ikiden vurulduk
Bir anda sokaklara dolduk
Acının bağrında yoğrulduk
Kıyamete beş kala durulduk

Ümmetine verdi birden ceza
Her kulun başına gelir bu bela
Haktan gelene secde ettik eda ettik
İnsanlık kaldı enkaz altına

Yürekler kaldı enkaz altında
Çığlıklar göğe yükseldi
Yıldızlar gökyüzünden aşağı indi
Beş yüz yetmiş yürek can verdi

Bu Pazar günü insanlık kaldı enkaz altında
Çakkallar çıktı meydana boy boy
Konuştu zehir olan yürekleri
Bizi bu yedi nokta iki değil bizi bu çakalların söylevleri vurdu

Çığlıklar feryatlar gökyüzüne yükseldi
Acıların rengi belli oldu tozun toprağın içersinde
Dertler yüklendik katarsız limanlardan
Yalnızlığımızı duydu tüm insanlar

Birileri el uzattı bir yudum suyla birlikte
Birleri saydıda saydı insanlığının bittiği yerde
Kahır yazdım gecenin karanlığında
Üzerime dökülen molozların altında

Onurumla dik durdum başımı eğmedim
Namerdin bir lokma ekmeğine suyuna aşına
Arşı âlemi yardan ALLAH ‘tan geldi
Duam sana yalvarışım sana sadece senden yardım dilerim

Bin cellâdım olsa takılsa peşime
Ecel kapımın eşiginde
Aldığım su toz toprak içinde
Namerde avuç açmadım açtırmam bu keşmekeşin içinde

Ölüm koştu ardımda salandım beşik gibi hiç durmadan
Tevekkül eyledim gözlerimden akan yaşla
Umut ettim aman diledim beni Yaradan’dan
Bekliyorum ben büyük yardımı bu arşı âlemi yardandan