Binalar mezar taşı ve ben de bir hayalet
Niçin dolaşıyorum gecenin bu vaktinde?
Kaybolan hür ruhunu arıyor bu iskelet
Bulması çok zor hatta kıyâmet saatinde

Bir fahişe öldürdü, beni bu sokaklarda
Üstüme basıp geçti, uzun ince topuklar
Kan lekeleri vardı incecik parmaklarda
Yaramı saramıyor artık etten pamuklar

Yürüyorum kaderin, çizdiği zikzaklarda
Kaldırım taşlarının altı tamamen mayın
Bir mezar görüyorum kıpkızıl uzaklarda
İçine kim girecek diye sakın sormayın!

Ezânlar çınlıyorken her iki kulağımda
Dilleri paslı çanlar ötüyor bu son gece
Azrâilʼi fark ettim hemencecik sağımda
Şu cansız bedenimi yokluyordu sessizce

Bu karanlık şehirde, kaybolacak izlerim
Rahimden mezarıma; oradan da cahime
Son şiirlerde saklı, bütün güzel gizlerim
Zamanla çözülecek belki de her kelime

Soner ÇAĞATAY (06:36) 25 Ekim 2011 / Wuppertal / Almanya

Kelime:
Cahim: cehennem