Alacaklıysan benden başka ne kaldı gel gör bir yaralı beden


Sükûnetime yokluğun darbeler indirirken


Şiirler ağlıyor kalemim kanıyor istemeden


Kanadı Kırık Kelebek, ten




Bir çok kelimeler anlatır sevgiyi
Antik kentin surları arkasında
Uykusuzluktan fırlayacak derecedeydi
Menteşesi yıpranmış civisi çıkmış vuslatın

Yüreğimin kepenkleri pas tutmuş
Yokluğun feryadı duyulur yıpranmışlığında
Öyle bir darbe indirdi ki gel gitlerin
Gecenin nabzında ritimsiz atışlarım duyulur

Küf kokulu çiğnenmiş umutlarım
Ayrılığın nemi sinmişti tenime
Sabahın o ayazını içime soluyorum
Gözlerimdeki yaşların alaçaklısı sen değilmisin?

Zayıf çelimsiz bir kaç arkadaş
Sırtımda ayrılık sol tarafımda hasretim
Öyle derinden bastırıyorsun ki
Sesimi asıyorum şimşek gibi çakan bulutlara

Kay boluyorum uzaklaşırken nefesiz adamlarımda
Beyenimde bir uğultu siğaramı yakmadan
Kırılganlığım duraksız gölgelerimde isyan ediyor
Betbah halim volta attığım her sokakta perişan

REMZİYE ÇELİK
YORUM REMZİYE ÇELİK