Yamalıklı kalbimi kim ne yapsın
Hüzünler dökülürken ellerimden
Dilimin kıvrımlarında ruhsuz sözlerim
Yalnızlık katran gecede seni soruyor

Gözlerimde sönmeyen harlı meşaleler
Dudağımda iklimler yas tutarken
Kırılan düşlerim boş bir çerçevede
Boşa kürek salladığım deryalar ağlıyor

Örselenmiş doğmayan güneşim
Etekleri tutuşur ayrılığın
Ortalığı sararken telâşe
Küllenmiş duyguları kaynıyor

Kaşımın karası çalınırken diline
Gizli bir serzeniş haykırışlarında
Dizginsiz bulutlar süzülürken teninde
Vurgusu düşük kelimeler yanıyor

Can çekişen ruhlar alkış tutar
Bencilleşir cennetin kapısı
Duvarları çatlamış pas tutmuş sürgüsü
Ve zılgıtlar yükselir lal dilimde

Bahanesi hazır tutanaklara kayıtlanır
Tek sucu yırtık sevdasını cennete yamamaktı
Sonsuzlukta mahşer yeriyle karşılaşsa da
Sığınacağı tek yer asılı kaldı! Vurdumduymazlığında

REMZİYE ÇELİK
YORUM :EMRE ÖZKAN [ Bay:gözbebegi] Yorum için çok teşekürler ablasının gülü (_)sevgiler.
28.10.2011 CUMA