Öyle utanıyorum ki
Siz toprak altındayken
Burda olmaktan
Biz uyuyalım diye ölürken
Huzur içinde uyurken
Siz çoğu zaman açken
Yediklerimizi beğenmemekten
Siz hiç uyumazken
Erken kalktığımızı şikayet etmekten
Sizin evlatlarınız mezar taşına sarılırken
Babalarımıza sarılmaktan
Annelerınız arkanızdan ağlarken
Ailemizle gülmekten,
Utanıyorum ŞEHİDİM..
Hak etmiyorsun be ŞEHİDİM kelle denmeyi
Sen doğuda savaşırken,
Batıda uğruna öldüğün vatanı satıyorlar ŞEHİDİM...
Boşuna mı öldün ŞEHİDİM...
Vatan sahtekarların eline geçmesin diye savaştın,
Meğer asıl sahtekarlar içimizdeymiş..
Ne olur affet ŞEHİDİM...
Sen bunları hak etmedin..
Çocuklarına, annene sarılmak isterken,
Seni saran kefen olmamalıydı..
Öldüğünde seksen yaşında bir dede olmalıydın,
Yirmi, otuz yaş arasında bir genç değil..
Baba yada dede olmalıydın,
ŞEHİT değil..
Utanıyorum ŞEHİDİM..
Ne olur affet ATAM..
Ne olur affet Aziz ŞEHİDİM..
Vatanı bölmek isteyenlere cevabımız,
Hep aynı..
ŞEHİTLER ÖLMEZ VATAN BÖLÜMEZ !!