---




Hadi gel çöl vakti bitti
Hadi gel kış kessin parmaklarımızı
Martı uykusu yeşile, derin gömelim acıları
Birazdan beyazlaşacak bulutlar
Üşüyecek ellerimiz sarı bir mendil gibi
Haydi gel kavmim, kavlim, memleketim
Baktığın her yere, nar saçılsın mevsiminde
Sana düştüm sana düşerim gök mavisi
Çıkardım ellerimi, üşüyen ceplerimden
Tut, ışınlansın solguna ay düşürsün gece
Haydi gel ıslak gölgelerde yağmur olalım
Haydi gökkuşağını saçlarına bağlayalım
Bir yaranın gamzesinden geçtim henüz


Durma dök başımdan aşağı Dicle’yi
Bir yanım dağlı, köylü bir yanım, bir yanım sen
Bilirim kıyıda kalan çöl olur, benden giden
Ey kavmim, kavlim, memleketim, cennetim
Dök başımdan aşağı Fırat’ı
Tutsak bir Araf’ın, henüz çıktım mor labirentinden
Ey kentim, sokağım, evim, otağım
Ey masalım, yağmurum, dağ rüzgarım
Suyum,visalim, vuslatım çağım
Bozulsun tarihin büyüsü üç şiirde
Çatlasın kalbi bekleyen zamanın

Kaç kırık var beynimde henüz ölmedim
Bir ısırgan yanığı, kan yanığı gözlerim

İzafi yangınlardan geçtim
Sözcüklerden mum ışığı yaktım akşamlarına
Ayak seslerine kentler kurdum
Ağustosta kar yağdırdım şehrine
Gülüşünde parmak izlerimin yandığı
Kırılan mührümden çıkan Zodyak
Gamzelerinden geçen pulsar gece
Ölümsüzlük çizdiğim avuçlarına
Sonsuzluk saydırarak bekleyenim
Eski bir dilde solmadan güncem


Gel
Kış kapıda
Her evin önüne
Kardan bir kadın yapalım
Gözleri sana benzesin


Gel
her evin önüne
kardan bir adam yapalım
elleri bana benzesin...




---









CC

Köln