Şiirler yazardım sana, hepsini okumasan da..
Sen birini bilir giderdin..
Ben yersiz ve zamansız senli rüyalarımla avunur..
Sen, uyandırır giderdin..
Keşke derdin sen hep, keşke….
Hiç tanımadığım biri olsa ve herşeyi anlatsam ona..
Ve sonra bakmadan arkama, çekip gitsem derdin..
Giderdin..
Ellerinin yokluğunda ellerimi anlatırdım kuşlara..
Ağlasan da halime, uçar giderdin..
Belki üzerini karaladığın bir ismim var ama..
Ben kızmazdım, sen kızmadığıma kızar giderdin..
Sen giderdin her gün batımında
Tepelerin ardını aşar gökyüzünü kızıla boyar
Ve gözlerimi ufka dayar giderdin..

Şimdi sen gittin, sonra hayallerin geldi karanlıkla
Şu adını verdiğim gül ve adını verdiğim vazoyla
Gülde seni görür, yapraklarını severdim..
Sen güldün, gülümü koparıp giderdin..
Ben lal olur derdimi kağıda dökerdim..

Uzun zaman dilimleri keserdim hayatımdan sana
Sensizliğin acısı sinerdi
Sen tadını beğenmez giderdin..

Adını verseler kara toprağa
Ya da resmini çizseler mezar taşlarına
Ben de sen gibi zamansızca
Beyazlara bürünür giderdim..
Sen yine belki bir dua okur toprağıma dokunur..
Giderdin..

Fikret İZGİ