Ben babamı her sabah seherinde işe giderken üşürken gördüm
O eli öpülesi anamın hiç üşenmeden kalkıp demlediği çayı ısınmak için avuçlarken
Hiç hayıflanmadan hiç gocunmadan ekmek parası kazanmaya giderken gördüm
Oysa ki ne tatlıydı sıcak yatak hiç çıkasım gelmezdi içinden
Bilirdim ki bir adım ötesi kardan kundak
Ben babamı her sabah o kundakta gördüm..

Bazen güneş bile doğmamış olurdu
Allahım ne ızdırap el yatağında uyurken o yola koyulurdu
Hiç üşenmeden neden ben demeden
Yıllar yılları o ekmek parasını kovalardı..

O günlerde sorsalar bana hani en büyük adam babamdı
Dev gibi cüssesini bir pardüseyle sarardı
Anamın sardığı el kadar lokma akşama kadar tok tutardı
Bu ulu adam benim babamdı..

İspanyol paça pantolonu deri ceketi vardı
Yakışıklıydı bir bakan bir daha bakardı
Şanslıydım o adam benim babamdı
Dağ gibi adam gibi adamdı..
O Adam benim babamdı..

Her nekadar kızdırmak istemesemde çocuk aklı işte haylazlığa koşardı
Anam söylenir durur babam susardı
Babamın susmaları hayra alamet değil ya derdim çocuk aklı işte yine haylazlığa koşardım
Çok sinirlenince bir bakış, benim rengim atardı..
Birde misafir varsa evde
Anlaşıldı yine menüde uyuma taklidi yapmak vardı..
Yufka yürekli babam her muzurluğumu çocukluğuma sayardı
Bense korkumdan tirtir titrer çocukluğum rüyalara dalardı..
Sert mizaçlı yufka yürekliydi babamdı..
Dağ gibi, adam gibi adamdı..

Aylar geçti yıllar bitti
Ben yirmilerimde babam halen sabah seherinde işe giderdi..
Deli çağım delikanlı yaşımdı
O çocuk gitmiş kocaman elleri kocaman sözleri olan biri gelmişti
Asiydi dik başlı babası gibi çatık kaşlı
Hani belli edemesede kendine söyleyebildiği kadar gençti
Artık bir şeyler değişmeli kendi yolunu çizmeliydi
Olmazlara sürüklendi, haksızlığa kızdı biz böyle görmedik dedi..
Babam feleğin çemberinden geçmiş neyin ne olduğunu bilirdi
Ama gençlik ya illaki kendini ispat etmeliydi..
Ben babamın oğluyum tuttuğumu koparırım hevesindeydi..
Ve bir müddet öylede gitti..

İş güç haksızlık şans bozuk düzen vs.. askerlik derken
Askerlikte bitti..
Adam gibi adamın aklından kim bilir neler geçti..
Ama ben diktim kendi kararlarımı kendim verecektim..

Hak yemedim yedirmedim.. Çünkü ben babamdan böyle gördüm..
Zamane nin diline pelesenk olmuş kuşak çatışması..
Bizimkisi biraz iki ayrı fikrin çıkmazı
Aslında güzel değilmi bir babanın oğlunun kendine ait fikirlerinin olması
Ben onların yalancısıyım baba adam gibi adam dan olma- adamın iki ayrı dünyası

Neyse işte..
Bilmezsin belki ama hayaliniz gelir yine gözüme
Gurbet elde esen yelde o en sevdiğin Neşet Ertaş türkülerinde
Dağ gibi adam gibi adamı bulurum her seferinde..

Fikret İZGİ