Ellerin elime değdiği zaman ağlardım
Kirpiklerim set olurdu erkeklik gururuma
İçime akıtırdım
Ellerin elime değdiği zaman ağlardım
Hangi yöne çevirsem çehremi bir mutluluk kaçardı gözlerime
Islanırdı hayalinle dünya..
Sen/sizlik deryasına dalardım..
En bereketli topraklarını sulardım gönlümün,
Bir eylül çiçeği açardı
İnce bir sızıyla uyanırdım..
Yarına solacak bilirdim
Hazan vuracak ve sonra kar düşecek ömrüme..
Ellerin elimde ağlardım..

Başını omzuma yaslardın, susardın biteviye
Gökyüzü mavisinde kaybolurduk, ellerin ellerimde
Sımsıkı sarıp sarmalardım ürkek bedenini
Uyanacağımı sanar korkardım..
Endişeli bakışımda yokluğunun soğuk nefesini hissederdim ensemde
Ürkmesin diye mutluluk ıslak bakışımdan
Ağlardım içime..
Bir damlası yeryüzüne düşse
Sessiz bir çığlık olurdu
Nereye kaçsam aynı ses..
Ellerin ellerimde bilirdim..

Ayrılık diye bir türkü duyulurdu uzaklardan..
Yaksan bütün gemileri gelsen benle?
Ellerin ellerimde bir bakış yalvarırdım..
Vedalaşmayalım nakaratı duyulurdu çoktan..
Ellerim! hayır hayır herşeyim sende kalırdı ağlardım..


Hey hat!
Bir masum busedir şimdi tesellim
Bir annenin çocuğuna sarılması kadar şefkat dolu kollarımdaki izin..
Ellerin!
Elime değdiği zaman ağlardım..
Kanıma girerdi o güzel gözlerin..
Susardım..
Ağlardım içime..


"Bir yer var, biliyorum herşeyi söylemek mümkün!"
Orhan Veli’yi yâd etti yine çaresizliğim..
"Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum."

Ellerim ellerinde..
Sakın ağlama..


Fikret İZGİ