-yedisiydi sekiziydi onbiriydi-




I



uzun bir yoldan gelecek sevgilim
ankara’nın havasını sevmeyince
akşamın karası çökünce
sohbet bitince, gözler küçülünce
küçülecek ellerimiz ceplerimizde...


soğuk bir kıştan çıkar gibi çıkacak özlem
" uyuyup uyanan her göz yalan
uzanan dokunan her el günahtır " demişti biri
söz demişti sevgili
" bırakmam asla "
elimi böyle güzel tutan muradım olmamıştı hiç...


şimdi ben "seni seviyorum" diyemeyecek miyim!




II



kalbiyle yürüyenler nereye gideceğini ne bilsin,
hangi adımda hangi yöne eğileceğini...
bir bakarsın bir dağ eteği
bir bakmışsın denizde ıslanır ayakların
sonra birden yıkılır kalbin, şuracıkta durduğu gibi!




III




size bir "aşk masalı" borcum vardı...
bir başka aşk’a gözyaşım...
nicedir yazmadığıma bakmayın
ben olmayacak şiirlere tuzak kuruyordum.
yazmayacağım romanlarda kahramanımı seviyordum
mavi gözlü boylu poslu adı Murat olurdu mutlaka!
sonra muradına eremeyen bir kız yas tutuyordu


ağlıyordu...
ağlıyordu...
ağlıyordu...






banukalyoncu/yedisekizonbirdebaşladıotuzundadokuzundabittiişte...

Fotoğraf: Christopher Wilson